13 Ağustos 2010 Cuma

Mutlu değilim. Hiç. Hiç düşünmemiştim böyle olabileceğini. Sönmüş, bitmiş. Ne desem aptalım. Kimsenin suçu yok-muş. Ama ben aptalım. Değersizim, bir şeye değmiyorum. Haketmiyorum. Gereksizim. Sinir bozucuyum. Sıkıyorum insanları. Cıvıyorum. Soğutuyorum kendimden. Sonuç tahmin edildiği gibi, kimilerinin beklediği gibi. Bir ben anlamamışım. Üzüldüm. Hem de çok. Böyle daha iyiymiş ama. Daha çok üzülecekmişim yoksa. Daha çok üzülebilir miyim?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder