31 Ekim 2012 Çarşamba

Bebek Seviyoz

Duyan duymayan kaldı mı bilmiyorum ama, ikinci kardeşim dünyaya geldi 2 ay önce. Aramızda birazcık yaş var ya kendisiyle, ablasından çok teyzesi gibi hissediyorum. YALNIZ BİR İNSAN BU KADAR MI BENZER ABLASINA. Hep erkek versiyonumu merak ederdim, leylekler duymuş heralde beni. Aynı kocakafa, aynı gözler, aynı keltoşluk, aynı mimikler. 16 yıl önceme bakıyorum sanki. Diğer kardeşim, Erdem, ben 8 yaşındayken doğduğu için onda pek idrak edememiştim abla olmanın nasıl bişey olduğunu ama şimdi tadını çıkartıyorum. Alıyoruz Kerem'i ortamıza, ailecek agucuk bugucuk yapıyoruz. Çocuk ağlıyor orada, biz annemle "AY NE KADAR TATLI DUDAK BÜZÜYOR BAKAR MISIN AY AY AY AYYY" diye birbirimize haykırıyor oluyoruz, bence büyüyünce acısını iyi çıkartacak.

Ders Çalışma Alışkanlığım Adam Oldu

Her insanın hayatında böyle en az bir kere hallelujah anı olur ya hani -bende genelde yılda bir falan oluyor, aramız çok iyi kendisiyle- ben GENE onlardan birini yaşadım. IB programına "düzenli çalışan adamın işi, sınavına son gün çalışırsan yapamazsın, planlı programlı olacaksın, günü gününe çalışacaksın, bak yoksa zorlanırsın" nasihatleriyle girdim, ama işte, ben bundan önceki 10 yıllık öğrencilik hayatımda MEB çocuğuydum, sınavlara önceki gün çalışır ezberler girerdim. Sınav soruları tahmin edilebilir sorular olurdu zaten, maddeleri tak tak tak yazar çıkardım sınavdan. Şuana kadar da bütün karnelerimi 5 getirdim -maşallah diyin! O yüzden heheyt dedim ben bunu da böyle yaparım ki, sonra tabi suratımda patladı. YOKMUŞ MEĞERSEM ÖYLE BİR DÜNYA. O yüzden baktım olmayacak, dedim ben artık önceden yapıyorum ödevlerimi, çalışmaya başlıyorum. Meğersem hayat ne güzelmiş? Dert, tasa, sıkıntı yok eheh AKŞAMLARI ÖDEV YAPMAK YERİNE DİZİ FALAN İZLİYORUM ARTIK. Çok mutluyum tavsiye ediyorum.